تبیین عوامل مکانی مؤثر بر جذب کارکنان دانشگر در بخش دولتی ایران

زمینه و هدف: جذب کارکنان دانشگر در این زمانه که عصر دانش و دانایی است، از جمله مسائلی است که بی توجهی به آن از یک سو موجبات شکست سازمان را فراهم می آورد و از سوی دیگر سرعت رشد و توسعه کشور را با کندی می گرداند. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مکانی مؤثر بر جذب کارکنان دانشگر در بخش دولتی ایران است. روش: این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی می باشد که به روش پیمایشی انجام شده است. هم­چنین این پژوهش از نظر هدف، توسعه ای- کاربردی است. جامعه آماری پژوهش، آن دسته از کارکنان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هستند که دارای مدرک تحصیلی دانشگاهی می باشند که تعداد آن ها  417 نفر بوده و همه آن ها به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند.ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه­ های سنجش وضعیت دانشگری، عوامل مکانی مؤثر بر جذب کارکنان دانشگر و جذب کارکنان دانشگر هستند. یافته ها: یافته های ضمن تأیید معنادار بودن الگوی پیشنهادی پژوهش، نشان داد که وجود زیرساخت های فنی، امکانات رفاهی و سرگرمی ها، امنیت اجتماعی و اقتصادی، خدمات اجتماعی، برابری اجتماعی، تنوع جمعیتی، آزادی های فردی، کیفیت معماری و زیست محیطی شهری، هزینه زندگی، وضعیت مسکن و وضعیت بازار کار از جمله عوامل مکانی مؤثر بر جذب کارکنان دانشگر در بخش دولتی ایران هستند و از بین این عوامل، برابری اجتماعی بیشترین تأثیر را بر جذب کارکنان دانشگر داشته است. نتیجه گیری: با توجه به اینکه عوامل مکانی مؤثر بر جذب کارکنان دانشگر در بخش دولتی ایران شامل وجود زیرساخت های فنی، امکانات رفاهی و سرگرمی ها، امنیت اجتماعی و اقتصادی، خدمات اجتماعی، برابری اجتماعی، تنوع جمعیتی، آزادی های فردی، کیفیت معماری و زیست محیطی شهری، هزینه زندگی، وضعیت مسکن و وضعیت بازار کار هستند، بنابراین مسئولین و دست اندرکاران اجرایی کشور باید با تدوین و اجرای برنامه ها و سیاست های مناسب موجبات تحقق هر یک از عوامل مکانی مؤثر بر جذب کارکنان دانشگر را فراهم آورند.